رمانتیسیسم نهضتی بود در میانه قرن نوزده میلادی
که این سبک نیز همانند دیگر سبک های نقاشی برای اعتراض به سبک ما قبل خود یعنی سبک نئوکلاسیسیسم به وجود آمده است
رومانتیسیسم یا همان رمانتیک به معنی های عاطفی و خیالی در اثر میپردازد
قرن هجدهم را میتوان قرن نقد و تحلیل نامید
که این نقد ها بیشتر بر اساس صفات خوب و بد بیان میشدند که همین موضوع زمینه فکری رمانتیسیسم را میساخت
خوب بودن از نظر هنرمند رمانتیک آن اثری نمیباشد که تناسبات و اجزائ هماهنگ و با ترکیب بندی کلاسیک داشته باشد
بلکه یک اثر فاخر و خوب اثری بود که عواطف خوشایند در بیننده ایجاد کند
برای مشاهده سبک های دیگر نقاشی در سایت آموزشگاه نقاشی و آموزشگاه طراحی یوسف زاده میتوانید از لینک های زیر استفاده نمایید
از مفاهیم و موضوعات دوره رومانتیسیسم میتوان به ترحم ، ترس ، میهن پرستی ، عصیان گری ، دردمندی اشاره کرد
تفکرات از نظر نقاش و هنرمند رمانتیسیسم احساس برای احساس
و عاطفه برای عاطفه و هنر برای هنر بوده است
نقاشان این سبک هیچ وقت مردمان را آنگونه که بودند نقاشی نمی کردند
بلکه آنان را بر اساس تصورات خود نقاشی میکردند
نقاشان سبک رمانتیسیسم میکوشیدند واقعیتی ژرف تر و عمیق تر از واقعیت را بیابند
که از قواعد ها و سنت های کلاسیک فراتر باشد
بالاترین تلاش نقاش دوره رومانتیسیسم این بود که مخاطب با دیدن آثار او احساسی عاطفی و خوشایند بدست آورد
و فقط معیار زیبایی یک اثر را در عناصر موزون و هماهنگ نمیدیدند
نقاشان معروف سبک رمانتیسیسم
نقاشان معروف این سبک عبارتند از
فرانسیسکو گویا ،ویلیام بلیک ، آنتون لویی باری ، ژان فرانسوا میله
ژان باتیست کامیل کرو ، ویلیام ترنر ، اوژن دلاکروا ، جان کنستابل